Buena Vista Social Club

Sinds zondag hebben we niet heel veel gedaan. Maandag zijn we nog een keer naar Varadero gegaan met de bus. Onderweg zagen we het Dolfinarium, waar je zou kunnen zwemmen met dolfijnen. Maar het zag er echt niet uit en was heel klein. We zijn blij dat we besloten hebben daar niet naar toe te gaan.
In Varadero hebben we nog souvenirs gekocht. Eigenlijk maar twee. Van die houten beeldjes. Voor de rest hebben we alleen twee flessen rum en wat sigaren meegenomen als aandenken.
Het belangrijkste zijn toch de ervaringen die we hebben opgedaan met dit blog als getuige daarvan.
Voor vanavond hebben we kaartjes voor het concert van de "Buena Vista Social Club" geboekt. Voor de niet kenners, dit is een groep Cubaanse muzikanten, opgericht in de jaren 80 door Ry Cooder en die in die jaren buiten Cuba erg bekend zijn geworden. Van de originele groep is niet veel over. Toen de groep werd opgericht waren de meeste leden al eind zeventig.
Dus 's avonds met de bus naar Place Americana voor het concert. Een leuk concert in een niet al te grote zaal. De vertrouwde muziek met oa de Chan Chan. Geweldig om een keer live te horen. De solo van een van de originele leden viel een beetje tegen, maar die man is volgens mij al ver in de 80, dus nog een hele prestatie. Ondanks een aantal nieuwe bandleden klonk het als vanouds.

Hasta Pronto!

Verhuizen

Afgelopen nacht liep het de spuigaten uit. Stond er eerst een groep bij het zwembad een partij kabaal te maken, ik naar beneden en bij de receptie gevraagd of ze er iets aan wilden doen. De groep werd weggestuurd richting Kolibri, maar de herrie werd er niet minder om. Dit was om een uur of drie.
Tegen vier uur in de nacht kwam het hele spul de gang op. Eerst weer naar de receptie. Die boden ons een andere kamer op de tweede verdieping, maar dit bleek ook niets te zijn. Terug op weg naar de kamer kwamen we er een paar tegen. Geprobeerd te vragen of ze iets rustiger konden doen, maar dat had weinig nut, gezien hun toestand. De discussie verder maar uit de weg gegaan. Terug naar bed met oordopjes in :-(
Op de dag was het gelukkig rustig en zijn we naar het strand geweest. Vanaf 12:30 was er een Cubaanse lunch op het terras. We waren net op tijd terug van het strand om nog wat mee te kunnen eten.

's Middags hebben we bij de vertegenwoordiger van Arke een klacht neergelegd over de herrie van afgelopen nacht. Die ondernam gelijk stappen en om 17 uur konden we verhuizen naar een andere kamer op de vierde verdieping. Voordeel? Rustig, een werkende kluis, een deur die wel goed sluit en een airco die je niet ruikt. Van die groep hebben we verder geen last gehad.
Ook hebben we gelijk weer twee uitstapjes geregeld. Woensdag naar een concert van de "Buena Vista Social Club" en donderdag naar Matanzas.
's Avonds a la carte gegeten bij Kolibri. Niets bijzonders, maar wel een keer wat anders voor de verandering.

Hasta Pronto!

Rustdag

Het was onrustig vannacht. Halfvier werden we gewekt door een hoop herrie op de gang. Er bleek een groep jeugd uit Canada te zijn aangekomen, die een aantal kamers bij ons op de derde verdieping hebben betrokken. Ik ben even de gang opgegaan en ze vriendelijk doch dringend verzocht wat zachter te doen. Op dat moment geen probleem en we konden weer rustig verder slapen.
De rest van de dag rustig aan gedaan en een beetje bijgekomen van de reis van de afgelopen twee dagen.

Hasta Pronto!

Guanayara, El Rocio waterval en Cienfuegos

Na een vroeg ontbijt in hotel gaat de koffer in de bus en stappen we in een oude open legertruck. Een Zyl 131 6 x 6. We gaan het Guanayara gebied in voor een wandeling door het regenwoud onder leiding van een locale gids.
De rit met de legertruck is geweldig. De hellingen zijn behoorlijk stijl en je hoort de motor zwoegen om boven te komen. In eerste instantie is het nog koud. De mist hangt nog over de wegen. Maar na een half uur klaart het op. Onderweg zien we koeien en varkens op de weg en af en toe passeren we iemand te paard of ezel. Zelfs in dit afgelegen gebied zijn nog een paar dorpen en zelfs een doopsgezinde gemeente.

We stoppen op een plek in het regenwoud. Iris en Wim en wij krijgen een eigen gids. Een enthousiast meisje dat ons een hoop over de omgeving vertelt. Een gids met zijn vieren, betekend een hoop persoonlijke aandacht en ze heeft dus alle tijd om alles te laten zien. Onder andere een varentje, die als je hem aanraakt, de blaadjes sluit. De Mimosa Pudica. We lopen langs een koffieplantage en zien een paar inheemse vogels. Hoewel je wel heel goed moet kijken om die te vinden. We vangen een glimp op van een Tocororo of Cubaanse Trogon. Een schuwe vogel die je bijna niet ziet maar wel hoort. Van dat geluid is ook zijn Cubaanse naam afgeleid. Twee keer zien we kolibries. Een vliegend en een nestje. De Cubaanse kolibries (bijkolibrie of zunzuncito) zijn de kleinste ter wereld.

Uiteindelijk komen we bij de "El Rocio" waterval. Hier hebben we de keus te voet verder te gaan of de "Rambo tour" te doen. Dit betekent langs de waterval naar beneden en door de rivier verder. Helaas heb je hier waterschoenen voor nodig en die hebben we niet bij ons. Iris en Wim zijn beter voorbereid en wagen het er op.

Na een mooie en niet al te moeilijke wandeling komen we bij een kleine waterval en een bergmeertje. Hier hebben we even pauze en kunnen we wat drinken en zwemmen. Ik waag het er op, hoewel het erg koud is. Een paar Russen van een ander reisgezelschap moeten erg lachen als ik ze non-verbaal duidelijk maak hoe koud het water is (zooooooooo... klein). Toch is het lekker om zo even af te koelen na de warme wandeling.

Hierna is het nog een klein stukje lopen tot de plaats waar we gaan lunchen, Casa de la Galega. Hier krijgen we heerlijk gegrilde kip, aardappelen, rijst met bonen en salade met uiteraard een Bucanero biertje. Onderweg naar de lunchplek komen we de man tegen die tijdens de pauze de drankjes verzorgde. Te paard en met een, met koelbox en voorraad beladen, ezel.
Na de lunch stappen we weer in de legertruck en gaan terug naar het hotel, waar we weer op de bus stappen richting Cienfuegos.

Na een uur arriveren we in Cienfuegos na een stuk langs de Caribische kust  te zijn gereden.
We hebben wat vrije tijd om de stad te bezichtigen en gaan met Iris en Wim op pad. We lenen de kleine camera uit aan Iris en Wim, omdat hun camera er mee opgehouden is. De foto's mailen we later wel door. Vergeleken met de andere steden de we gezien hebben is dit een redelijk moderne en mooie stad. Wel kom je weer de in onze ogen meest vreemde zaken tegen, zoals een kruiwagen met levende kalkoenen. We maken nog wat foto's op de boulevard en op het plein Parque Marti.

Daar stappen we weer op de bus en rijden we in ca 4 uur terug naar Varadero. Halverwege komen we in een tropische regenbui terecht en vraag ik me af of de chauffeur wel eens van het begrip "aquaplaning" heeft gehoord.
Onderweg zie je trouwens veel mensen liften. Dit is gebruikelijk in Cuba en zelfs door de overheid geregeld. Op veel plaatsen staan mensen met gele shirts (Amarillo's), die auto's aanhouden en lifters een plek toewijzen. Auto's van de staat (blauw kenteken) zijn verplicht te stoppen en mensen mee te nemen. Prive auto's (geel kenteken) mogen zelf bepalen of ze stoppen of niet.

We zijn op tijd terug in het hotel voor het diner. Na het diner koffie bij Kolibri en daar maken we kennis met een aantal Canadezen. Onder andere Dennis en Karen uit Newfoundland.
Na een gezellige avond zoeken we de kamer op, want we zijn best vermoeid van de excursie.

Hasta Pronto!

Trinidad (via Cardenas, Santa Clara en Sancti Spiritus)

Om half acht staat de bus voor de deur en worden we verwelkomd door Yuri, onze Nederlands sprekende gids voor de komende twee dagen.
Het gezelschap bestaat behalve uit ons uit een Vlaams stel (Wim en Iris), een Waals koppel uit Mons en voor de rest Frans Canadezen. Bij het eerstvolgende hotel waar we mensen ophalen moeten we even wachten, omdat een Canadees meisje haar paspoort is vergeten mee te nemen.
De route gaat via Cardenas richting snelweg. Cardenas is bekend door zijn vele rijtuigen. Na de laatste economische crisis in Cuba (perioda especial) was er geen geld meer voor een auto of brandstof. De rijtuigen zijn nooit meer verdwenen en de straten zijn er vol van. Als je hier de straten in kijkt krijg je pas een indruk van het "echte" Cuba.
Het jongetje, die in 2000 gevlucht is met zijn moeder (die tijdens die trip verdronken is) op een vlot richting de US, woont hier. Na een lange politieke en juridische strijd heeft zijn vader hem terug gehaald naar Cuba. Hij is nu 18 jaar en zit op een militaire school.
Na Cardenas te zijn gepasseerd volgt er een stuk snelweg. Die ziet er redelijk uit, maar de weg is nog niet helemaal af. Alweer een oorzaak van de val van de Berlijnse muur, waarna de Russen hun steun en subsidies aan Cuba gestaakt zijn. Aan de snelweg stoppen we bij een tankstation voor een plas en rookpauze, waarna we onze weg vervolgen naar Santa Clara. Hier bezoeken we het monument, mausoleum en museum van Ernesto Che Guevara.
In het mausoleum hangen de afbeeldingen en namen van de strijders van de revolutie van 1959. Op de afbeelding van Che wordt een witte ster geprojecteerd. Het mausoleum wordt elke dag van verse bloemen voorzien en binnen brandt een eeuwige vlam.
Voor het monument staan 28 palmbomen, die de geboortedag van Che symboliseren (14 juni 1928).
Een rij van 14 voor de dag en nog een rij van 14, totaal 28 voor het jaar.

Na dit best wel indrukwekkende bezoek (helaas te kort) vervolgen we onze weg naar Sancti Spiritus, waar we de lunch zullen gebruiken. De gebruikelijke Cubaanse lunch met een Bucanero er bij.

Hierna gaan we richting Trinidad. Een stad rijk geworden van de smokkelarij, suikerriet en slavenhandel. We bezoeken het Palacio Cantero en kunnen hier vanaf de bovenste verdieping een paar mooie foto's van Trinidad maken.

We drinken een Canchanchara in een lokale bar (ruwe rum, suiker, limoensap en honing). Een heerlijk verfrissend drankje. Aan onze voeten een van de vele honden die hier rondlopen en uiteraard is er weer een bandje, dus maar goed dat we losse Peso's bij ons hebben :-)
De straten zijn geplaveid met kinderkopjes en alle huizen zijn voorzien van tralies. Het verhaal achter de tralies is, dat de ramen altijd open kunnen blijven en de tralies de wind dor de kamer verspreiden. Het levert in ieder geval een paar unieke foto's op. Mar krijgt van een tekenaar een tekening aangeboden. Ondanks dat ze zegt dat ze geen interesse heeft, krijgt ze een tekennig in haar handen geduwd met de woorden voor jou! Achteraf blijkt hij er toch minimaal 5 Peso voor te willen hebben. Daar trappen we dus niet in.
Een kokosnoten handelaar poseert bereidwillig (1 Peso) voor ons en verderop komen we iemand tegen die verse? vis verkoopt. Gewoon uit een plastictas.

Na deze lange warme dag wordt het tijd naar het hotel te gaan. We rijden het Escambray gebergte in, een deel van de Topes Colantes. Op de Guamuhaya (800 meter boven zeeniveau) ligt hotel "Los Helechos" (wat "varens" betekent) waar we zullen overnachten.
Na het diner gaan we even een half uurtje liggen om bij te komen van de dag. Je raadt het al, we schrikken midden in de nacht wakker en gaan dus maar weer slapen :-)

Hasta Pronto!

Rust (strand) dag

Vanochtend eerst Marina een sms gestuurd. Zij is vandaag 21 geworden. Ze zal wel denken, wat duurt het lang voor ik iets van Pa en Mar hoor, maar we hebben tenslotte 6 uur tijdsverschil. Het is in Nederland al 15 uur.
Lekker aan het ontbijt, nu maar met thee er bij, en koffie bij Kolibri bij het zwembad. Daar hebben ze tenminste echte koffie. Espresso in een te grote kop en een rietje om te roeren :-)
Deze week gaan we maar eens een keer a la carte eten. Er zijn twee restaurants bij het hotel waar dat mogelijk is. Goed voor een beetje afwisseling.
We gaan naar het strand om een beetje aan het kleurenschema te werken. Het strand is heerlijk. Niet te druk, omdat we al redelijk buiten het seizoen zitten. Ligbedden en parasols staan klaar en er is een bar bij het strand! Het water is heerlijk en behalve wat Canadezen zitten er geen kwallen in het water.
Verder weinig te melden vandaag. Redelijk op tijd naar bed, want morgenvroeg staat er een tweedaagse excursie te wachten.

Hasta Pronto!

Havana

Om kwart voor zeven vertrekken we met de bus naar Havana. Een bus vol Nederlanders, ook uit andere hotels in de omgeving, onder leiding van een Nederlands sprekende Cubaan (Jesus, spreek uit als Gesoes) Jezus en de 15 apostelen zoals hij zelf zegt.
Een rit van 138 kilometer, langs Matanzas (waar een beeld van Piet Hein staat) en de Yumuri vallei.
Onderweg maken we een stop voor koffie en voor de lekkerste Piña Colada van Cuba!
Helaas voel ik me vandaag niet zo lekker en ben ik aan de rees.
Als eerste bezoeken we het rum museum in Havana. Daar kan ik gelukkig nog even naar het toilet en daarna valt het wel weer mee gelukkig.
Na het museum gaan we door de oude stad en brengen we een bezoek aan een Grieks Orthodoxe kerk. Vervolgens maken we een rondrit met een klassieke Amerikaanse auto (Chevrolet) door de stad en zijn er een aantal foto momenten. Op z'n Japans dus. Uitstappen, foto maken en snel weer verder. We bezoeken het Jose Marti Monument met daar tegenover de plaats waar Castro zijn toespraken hield. Hier staat ook het ministerie van binnenlandse zaken met aan de gevel een uit gietijzer gemaakte afbeelding van Che Guevara.
We rijden over de beroemde Malećon (boulevard) en uiteindelijk komen we bij een fort terecht, Castillo de los Tres Reyes Magos del Morro, waar we een demonstratie zien van het fabriceren van sigaren. Eigenlijk zouden we naar een sigarenfabriek gaan, maar die zijn gesloten in verband met de vakanties in Cuba. Uiteraard wat sigaren gekocht als souvenir.
Op naar de lunch vlak bij het fort. Een lekker visgerecht met bijbehorende rijst met zwarte bonen en aardappelen, begeleid door een lekker koud Bucanero biertje. Er zijn twee biermerken op Cuba, Cristal en Bucanero, waarbij Bucanero iets zwaarder is (5,4%). En uiteraard is er een Son bandje, die graag een paar Peso's willen verdienen. Elk bandje probeert zijn eigen CD te verkopen. Onderweg hebben we er wel een gekocht, omdat hier een nummer op staat wat we graag wilden hebben.
Na de lunch gaan we met de bus terug naar de oude stad voor nog een rondleiding. Bij een restaurant krijgen we koffie en een glas rum aangeboden en wordt uitgelegd hoe je een sigaar dient op te steken, waarna we een "Romeo Y Julieta" sigaar krijgen en het zelf mogen proberen. Zelfs Mar, die al meer dan een half jaar is gestopt met roken, probeert het, maar geeft het na een paar trekjes op.
Hierna hebben we wat vrije tijd en gaan we samen gelijk naar de "Bodeguita el Medio" waar de schrijver Hemmingway zijn "Mojito's" dronk. Een onooglijk klein kroegje, voorzien van houten tralies en helemaal ondergekalkt door toeristen.
We moeten nog een half uur wachten voor de bus vertrekt. Een zeer warm half uur, want in de stad heb je helemaal geen verkoeling. We zijn dan ook blij als we weer in de bus en in de airco zitten.
Na een rit van twee uur komen we weer bij het hotel aan en zijn we net op tijd voor het diner.

Hasta Pronto!

hop on - hop off in Varadero

Deze ochtend een kaart gekocht voor de hop on - hop off dubbeldekker bus naar Varadero.
Voor 5 peso's p/p de hele dag te gebruiken. De eerste stop bij de souvenir markt. Veel souvenirs, maar weinig keuze. Heel veel van het zelfde. Ik wilde een Cubaanse gitaar kopen, maar die hier aangeboden worden zijn allemaal "made in China" en een tientje duurde dan in Nederland. De houten beeldjes zijn grappig en de groten blijken demontabel te zijn voor vervoer in het vliegtuig. Het is behoorlijk warm en in de volle zon is het bijna niet te doen (32ºC). Na wat gedronken te hebben op een terrasje rijden we nog een keer op en neer door Varadero. Er is echter niet veel te zien of te doen.
Om 16:00 uur komt de vertegenwoordiger van Arke naar het hotel. Bij hem boeken we twee excursies voor de eerste week. Dinsdag naar Havanna en donderdag en vrijdag naar Santa Clara, Trinidad en Cienfuegos.
Dankzij de twee Peso's tip voor het kamermeisje elke dag, wordt de kamer netjes bijgehouden en ligt er elke dag een kunstwerk van handdoeken op het bed. Gisteren lag er ook nog een briefje bij, waarin ze ons een fijne vakantie wenst.

Hasta Pronto!

Welkom's bijeenkomst

Op tijd uit bed voor het ontbijt. Dat valt helemaal niet tegen. Er is voldoende en je kan een verse omelet laten bakken. Alleen de koffie is echt niet lekker en komt uit een automaat.
Voor het eerst komen we met de tip-cultuur in aanraking. Als iemand je een service verleent is het gebruikelijk dat je een fooi geeft. Die bestaat uit het algemeen uit een CUC (spreek uit als koek of koekie). Dat is een convertible Peso, een munteenheid voor de toerist. Gewone Peso's kunnen alleen door de lokale bevolking gebruikt worden en dan nog alleen om voedselbonnen van te kopen en electra en de telefoon van te betalen. Bijna iedereen heeft dan ook een bijbaantje om aan Cuc's te komen. Ze mogen echter geen Cuc's als salaris ontvangen.
Om kwart over tien worden we met een bus opgehaald en naar Mansion Xanadu (huis van Dupont) gebracht. Een huis, of meer villa, welke in opdracht van  de familie Dupont (van het chemisch concern Dupont) voor de revolutie is gebouwd.
Op de bovenste verdieping worden we ontvangen met een drankje. Een Cubaans (Son) bandje speelt een aantal nummers, waaronder de onvermijdelijke "Chan Chan" welke we nog heel vaak zullen horen.Het welkom en de uitleg door een Nederlands sprekende Cubaan gaat over de gebruiken, cultuur, gebruik van het geld en vooral over de excursies die Arke (tegen betaling) organiseert. Die excursies blijken onvermijdelijk als je iets van het land wil zien en van de cultuur wilt meekrijgen.
Daarna maken we van de gelegenheid gebruik om de eerste Mojito van deze vakantie te proeven.
Terug in het hotel (Tuxpan) gaan we eerst maar eens aan de (warme) lunch. In Cuba is het gebruikelijk twee maal per dag een warme maaltijd te gebruiken, heel vervelend :-)
In de middag verkennen we de omgeving van het hotel een beetje en nemen we een kijkje bij het strand, zwembad en terras. 's Avonds maken we voor de eerste keer de show mee.

Hasta Pronto!

Vlucht en aankomst

Het toestel valt alles mee, na wat we over Arke Fly hebben gelezen. Voldoende beenruimte, videoscherm en gereserveerde plaatsen aan stuurboord voor de vleugel. Eten en drinken is goed te doen en er is aan boord nog wat te koop. Het enige nadeel tijdens de vlucht is dat er een klein kind twee rijen achter ons zit en continu aan het zeuren en janken is.
Ik heb nog redelijk geslapen, maar Mar een stuk minder.

De aankomst verloopt vlot. Met de trap van boord. Door de douane en immigratie verloopt vlot. Een voor een in een hokje voor een camera, terwijl je paspoort wordt gecontroleerd. De bagage is er al snel. Mar haar koffer is beschadigd, er zit een scheur in. Gelukkig zijn het geen nieuwe koffers.
Buiten worden we opgevangen door een medewerker van Arke. Een Nederlands sprekende Cubaan. We krijgen een fles Havanna Club rum van Arke, ter gelegenheid van ons huwelijk. We zien de eerste klassieke Amerikaanse auto's rijden  en enkele Lada's en ander Russisch spul.
Met een touringcar gaan we naar het hotel. De check-in verloopt soepel en we kunnen gelijk naar de kamer, hoewel dat officieel pas om 16:00 zou kunnen.
De bagage wordt naar de kamer gebracht door een bel-boy (Jesus). Die geven we maar een paar Euro fooi, omdat we nog geen Cubaans geld hebben.
De kamer blijkt redelijk en is in ieder geval schoon. Alleen is het er nogal vochtig en er hangt een schimmel lucht. Dat blijkt van de airco te komen. Dus overdag de airco aan als we er niet zijn en 's nachts meet slapen gaat hij uit.
Omdat we de lunch gemist hebben halen we een broodje hamburger bij de bar op het terras (Kolibri) met een lekker koud biertje.
Omdat we best moe zijn van de vlucht gaan we even een uurtje liggen en dan is het in eens 21:00 uur, gewekt door de show en hebben we het diner ook nog gemist. Dus op naar Kolibri en een paar ham-kaas sandwiches gescoord gevolgd door wat Cuba-Libres. Daarna maar weer een beetje op tijd naar bed, want morgen is de ontvangst bijeenkomst van Arke in Villa Xanadu (huis van Dupont) vlakbij.

Hasta Pronto

Schiphol

Na een lange rij bij de check-in nu lekker even aan de koffie en shoppen op Schiphol. Nog een uurtje tot we gaan boarden. Dan nog maar een uur of 11 vliegen, maar dan heb je ook wat :-)

Hasta Luego

Salida

De koffers ingepakt en gewogen, wat niet mee viel voor de handbagage :-)
Een beetje moe, maar straks dan wel lekker slapen aan boord. Over twee uur vertrekken we naar Schiphol en kan de vakantie beginnen.

Hasta Luego

De laatste loodjes. De koffers zijn bijna gepakt. Vannacht om drie uur vertrekken we naar Schiphol. We vliegen pas om 07:30 maar we moeten er drie uur van te voren zijn en de auto daar nog parkeren etc. Dus, tot vannacht :-)

Hasta Luego